Featured
Denk ik…. Zaterdag was het yezzzz. Onze trainer was er niet en aangezien ik toch nog ergens een geldige trainerslicentie heb van de KNSB (zij het voor wieltjes en niet voor ijzers) plus een bijna obsessieve interesse in de schaatssport, val ik af en toe in. Zoals vandaag (taxi pas). Heerlijk - taxi etten-leur. Allemaal mannen – plus één vrouw…
Om waarschijnlijk volgende week weer een terugval te hebben, aangezien het motorisch geheugen bij eenmaal verworven vaardigheden – hoe slecht ook – erg hardnekkig is en deze groep al jaren bestaat (taxi ijsjes). Als trainer heb je de meeste lol aan rijders die een motorische aanwijzing ook nog redelijk tot goed kunnen vertalen naar zichzelf
Lastiger is het als je een aanwijzing geeft, en iemand schaatst op dezelfde manier als voorheen weg. Totaal geen verschil. taxi gulpen. Terwijl de rijder zijn/haar stinkende best doet iets van jouw woorden te realiseren in de motoriek. En kikken is het als je er dan vlak achter gaat rijden en direct aan kunt sturen
Ik denk het niet. Ik denk, als hij hier ergens is, dan is het in de VIP-tent. Ja, hij is hier. taxi pachten. Ik weet het zeker. Is-ie niet hier binnen dan? De vrouw keek nogmaals om zich heen. Nee, ik denk het niet. Ik denk echt in de tent. Gaat-u daar heen misschien? Met een schuine blik op m’n kaartje, waar PERS opstond
Ken-u-wat foto’s voor me maken dan? Van Jan Bols? Ik had al bijna haar toestel in m’n handen. Moe van de lange dag zag ik dat niet zitten. In een overvolle tent op zoek naar een Jan Bols, die ik van naam ken, maar zeker niet van gezicht, en dan in alle drukte een foto maken.
00 uur (taxi den helder). Toen ik naar binnen wilde stond de mevrouw voor de ingang te kijken of ze een glimp van Jan Bols kon opvangen. Ruim een uur later vond ik het welletjes en ging naar buiten. Alwaar de mevrouw, in de kou, met een fototoestel in de hand, nog steeds stond te wachten op haar Jan
Gister was ik even jong. Erg jong. Ik stond naast Erben Wennemars, sterker nog, het was nogal vol en hij leunde tegen mij aan. Whow. Geen foto…. En toch al wat ouder zijnde doe ik gewoon m’n vest in de was. taxi huren. Ik hou van schaatsen. Met mij kun je de hele dag praten over ijzers, schoenen, slijpen, aftstellen, en schaatstechniek
Meer dan tien jaar reed ik, sinds ik hier woon, van half oktober tot half maart drie keer per week naar de ijsbaan in Deventer. Per keer zestig km heen en zestig km terug. Om daar, ook per keer, ergens tussen de 55 en 70 rondes te gaan rijden, afhankelijk van de trainingsopdracht.
Het schaatsen heb ik al vroeg geleerd ergens op een vijver. Op houtjes, die ik perse zelf wilde veteren, want dan zette ik ze op mijn manier onder m’n schoenen. taxi oisterwijk. Geen ijs betekende rolschaatsen. Op van die ouderwetse onderbinders. Wat later leerde ik techniek van Ard en Keessie – voor de TV analyseerde ik de slag en kopieerde dat op m’n houtjes, eerste (witte) noren of rolschaatsen
De inzet, het glijden en de afzet. Ik denk dat ik zo 14 of 15 was toen ik de eerste noren kreeg. Maat 43, op de groei, die in die mate nooit kwam. taxi rijden zonder chauffeurspas. Daar heb ik heel veel km’s op gemaakt en ook heel veel DNA in gelaten. Drie paar kousen, tape en pleisters konden niet verhinderen dat, zodra er ijs lag, je aan m’n hielen kon zien wat ik deed
Technisch gaat het heel aardig en zonder al te veel conditie pas ik nog steeds in een redelijk vaardige trainingsgroep, ondanks m’n bijna 59 jaren. taxi zaandam schiphol. Ik kan kikken als het goed gaat, de hele beweging, met elke zijwaartse afzet als aangever van wat er allemaal aan swing achteraankomt, de valbeweging (overkomen), de S waardoor je gewoon als vanzelf weer naar de volgende slag wordt geleid
Daarom schaats ik. En hoe kwam ik nou naast Erben? Gister de hele dag Deventer gedaan. Eerst zelf rijden op superijs, daarna voor DIJC (m’n schaatsclub) foto’s maken van de IJsselcup - taxi vlissingen. En dan kom je nog eens ergens…. Vorige week moest ik in het activiteitenhuis van mijn dorp zijn. Voor een creatieve bijeenkomst
Aangezien alles, op ons lokaal na, leeg was, was er maar één mogelijkheid, welke ook snel te traceren was. De deur naar een piepklein kantoortje stond wagenwijd open. Ik ging maar eens op onderzoek uit, nog de fantasierijke mogelijkheid openhoudend dat dit één van de bijzondere plekken was, waar wél in het openbaar gerookt mocht worden.
Op mijn vraag of er gerookt mocht worden ‘in het gebouw’ antwoordde hij vlot met een oprecht nee - taxi nijmegen. Hetgeen mij even van m’n à propos bracht. Dus vroeg ik het nog een keer, even vlot beantwoord. Mijn ogen gingen richting rook en bovenste la, en ik vroeg of hij het zeker wist
😯 . Ik heb de deur maar dichtgedaan….. Gistermorgen keek ik uit het raam. Zij of voorkant, alles was met een haag van mais omgeven. Knus, groen, vriendelijk en besloten. De buuf meldde in de loop van de ochtend al, dat er verandering op komst was. Ze waren begonnen met maaien.
Vanmorgen keek ik uit het raam. Zij of voorkant, een mooi uitzicht, ver. Het fietspad was weer te zien en op de voorgrond lagen zacht geel, met een vriendelijk lichte glans, de resten van het mais. Zo zou het altijd moeten zijn (fake taxi sticker). Ook de vogels dachten dat. Ze waren anders dan de afgelopen dagen
De regen deed nergens afbreuk aan. Het was en bleef vriendelijk. Vanavond keek ik uit het zijraam. Een trekker woelde de goudgele glans weg en legde zwarte aarde bloot. Triest in de regen. Bijna als aankondiging van de donkere dagen in de winter. Reünie. Steppen. Vijfendertig jaar later zijn we het nog steeds: een groep.
Zonder zichtbare leider, ieder doet wat ze moet doen (taxi chauffeur). We wachten op iedereen in alle gezelligheid. Maken van de stop een praatpauze en gaan alleen verder in consensus maar zonder het daarover te hebben, als vanzelf sprekend. Niemand raakt te ver achter of te ver voor en we lachen als we dezelfde weg terug gaan alleen omdat de tijd het aangeeft
Er is ruimte, gevoel en aandacht voor ieders verhaal - taxi berkel en rodenrijs. Een soort van onderlinge band, zonder dat het afbreuk doet aan welk karakter dan ook. Bijzonder, en dat is het. 18 Vrouwen, Voor de buitenwereld: hé, wat veel 20+-ers op de step… zijn jullie soms Nonnen? Het dorp waar ik woon, daar voel ik me thuis
De straten zijn schoon, het dorp netjes, de mensen zeggen nog gedag – ook al ken je ze niet maar kijk je ze toevallig in de ogen, en iedereen is over het algemeen vriendelijk (doornbos taxi). Het is ook het dorp wat waarschijnlijk in de prijzen zou vallen als het gaat over aantallen rollators, scootmobielen en fietsen met een hulpmotor
Vorige week, op de markt, werd ik volledig geblokt door een aantal dames met rollator. Zodat ik niks anders kon doen dan lijdzaam afwachten tot de groentes en het fruit in de mandjes lagen, er afgerekend was, de beurs netjes opgeborgen, alle wederwaardigheden waren uitgewisseld en de dames, na zich eerst weer georiënteerd te hebben, de pas richting woonstee hadden ingezet.
Tegenwoordig ben je het beste af als je kleurenblind bent en rekenen niet je voorkeur heeft (zorg taxi). Rood is gevaarlijk, evenals groen, dek je voor paars en oranje is ook al niet best. Daarbij vliegen de miljarden van links naar rechts door Europa en over de wereld, waarbij je vooral bang moet zijn dat ze uit je land vliegen
Daarbij zegt de een dat we in ieder geval veel van ons uitgeleende geld terug krijgen, en de ander evenzo vrolijk dat we ernaar kunnen fluiten. Al die info komt uit verschillende hoeken en monden op heel verschillende momenten en in tv programma’s, waarbij vooral de kiezer uit moet gaan maken wie er de waarheid spreekt en wie de wijsheid in pacht heeft.
Rechts floreert in Griekenland, gepaard gaand met steeds meer geweld. In Spanje trekt rechts aan. taxi katwijk aan zee. Nederland begint extreem rechts (schijnbaar?) wat onder controle te krijgen, maar zodra het hier slecht gaat, zijn we vast geen haar beter dan de Grieken. Zo leert de geschiedenis. Ik verwacht van de politiek, dat ze zich inzetten voor een aantal basisvoorwaarden voor het land dat ze besturen
Latest Posts
Verkleinwoord Taxi
Taxi Capelle
Taxi Arnhem Zuid